Błonnik pokarmowy jest bardzo ważnym składnikiem zdrowej diety, dzięki któremu oczyszczanie przewodu pokarmowego staje się łatwiejsze. Są jednak sytuacje, w których ilość przyjmowanego błonnika musi zostać znacznie ograniczona. W jakich przypadkach niezbędna staje się dieta niskobłonnikowa?

Czym jest błonnik pokarmowy?

Błonnik to specyficzna mieszanina substancji, które nie są trawione przez ludzki organizm, mają jednak istotny wpływ na jego funkcjonowanie. To dzięki błonnikowi można skutecznie walczyć z zaparciami, to ta substancja sprawia, iż można sobie zapewnić na dłużej uczucie sytości, a tym samym ułatwić odchudzanie. Skuteczne oczyszczanie organizmu z toksyn, obniżanie poziomu cholesterolu – teoretycznie dieta z błonnikiem to same korzyści. Są jednak sytuacje, w których obecność błonnika w menu może przynieść więcej szkody niż pożytku.

Kiedy należy ograniczyć spożycie błonnika?

Dietę, w której ilość błonnika jest radykalnie ograniczana, stosuje się przede wszystkim przy schorzeniach jelit. Dieta taka jest niezbędna przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, stosuje się ją również przy chorobie Leśniowskiego-Crohna. W przypadku tych chorób jednym z największych zagrożeń są biegunki, które nie tylko utrudniają normalne funkcjonowanie, ale przyczyniają się do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia. Błonnik, trafiający z pożywieniem do organizmu, nasila tylko dolegliwości towarzyszące tym chorobom i naraża pacjentów na jeszcze większe problemy.

Co warto wiedzieć na temat diety niskobłonnikowej?

Dieta niskobłonnikowa, nazywana też dietą ubogoresztkową, może się dla wielu osób z wrażliwymi jelitami okazać jedynym sposobem na utrzymanie dobrej formy. Na czym polega ten sposób odżywiania się?

Podstawowym założeniem diety ubogoresztkowej jest znaczne ograniczenie ilości błonnika w codziennym menu. Oznacza to wykluczenie z jadłospisy produktów z pełnych ziaren zbóż, wielu warzyw oraz owoców. Z diety muszą też zniknąć dania smażone, dla których najlepszą alternatywą stają się potrawy gotowane.

Co można jeść na diecie niskobłonnikowej?

Choć osoby skazane na dietę niskobłonnikową muszą ze swego jadłospisu wykluczyć wiele produktów spożywczych, ich menu wcale nie musi być nudne. Jasne pieczywo pszenne, manna oraz kuskus, chude mięso drobiowe, chude ryby – oto podstawowe składniki, na jakich może opierać się dieta ubogoresztkowa. Jeśli chodzi o tłuszcze, to wyeliminować należy smalec, dozwolone są za to niewielkie ilości olejów roślinnych.

Największym problemem w przypadku diety niskobłonnikowej stają się owoce oraz warzywa. Z jednej strony są one najcenniejszym źródłem witamin, a drugiej to właśnie w nich pojawia się bardzo dużo błonnika. Co robić? Przede wszystkim ustalić z dietetykiem, po jakie owoce i warzywa można sięgać w danym przypadku. Wielu pacjentów skazanych na dietę ubogoresztkową może z umiarem sięgać po takie produkty, jak: marchew, szpinak oraz sałata. Całkowicie wykluczyć z menu należy kalafiora oraz kapustę, wielkim błędem może się też okazać sięganie po ogórki lub cebulę. Takie ograniczenia są jednak niezbędne, a drobny błąd podczas planowania menu może mieć przykre konsekwencje.